- utlenić (się)
- utlenić (się) {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}utleniać (się) {{/stl_7}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}woda utleniona {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
utlenić (się)
Look at other dictionaries:
utleniać się – utlenić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} łączyć się w reakcji chemicznej z tlenem; ulegać utlenianiu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utlenić — dk VIa, utlenićnię, utlenićnisz, utleń, utlenićnił, utlenićniony utleniać ndk I, utlenićam, utlenićasz, utlenićają, utlenićaj, utlenićał, utlenićany 1. biol. «wywołać proces łączenia się tlenu ze składnikami żywej materii, wyzwalając energię… … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
rozjaśniać — ndk I, rozjaśniaćam, rozjaśniaćasz, rozjaśniaćają, rozjaśniaćaj, rozjaśniaćał, rozjaśniaćany rozjaśnić dk VIa, rozjaśniaćnię, rozjaśniaćnisz, rozjaśniaćnij, rozjaśniaćnił, rozjaśniaćniony 1. «czynić nieco jaśniejszym; oświetlać, rozwidniać» Lampa … Słownik języka polskiego
